اگر از طرفداران فیلمهای بر پای کمیک (داستان مصور ) باشید حتما فیلمهای بت من نولان را دیده اید و احتمالا هم مورد پسندتان هم واقع نشده است. اما فیلم جدید جوکر قطعا مورد پسند شما واقع نخواهد شد. کارگردان این فیلم تاد فیلیپس از همان ابتدا گفته بود که این فیلم اصلا بر پایه کمیک های مرتبط به جوکر نیست و داستانی که از جوکر روایت خواهد شد بسیار متفاوت خواهد بود.
همه تلاش ما در این مطلب این خواهد بود که بدون لو دادن داستان بتوانیم اندکی از خوبی های این ساخته تاد فیلیپس برای شما بگوییم، پس با ما همراه شوید.
درواقع موضوع و خط داستانی اصلی این اثر سینمایی معرفی جوکر قبل از رویارویی او با بت من است. اما جوکری که ما میشناسیم یک ضد قهرمان دیوانه است که از تمام احساسات انسانی تهی شده و در مقابل او بت من است قهرمانی که از زندگی خود گذشته است تا آرامش را به گاتهام سیتی برگرداند.
با دیدن این فیلم اما تمامی این نظرات تغییر خواهد کرد. شما با شخصیتی رو به رو می شوید که با تمام ناملایمات که زندگی در پیش رویش گذاشته است همچنان امیدوار است و برای زندگی خود تلاش می کند. شاید حتی دیگر وقتی فیلم نولان را ببینید احساس تنفر سابق را نسبت به جوکر نداشته باشید. به او حق بدهید یا حتی از بت من متنفر شوید.
فیلم افرادی از جامعه را نشان میدهد که توسط اقشار بالاتر طرد شده اند و هرچه تلاش میکنند تا دیده شوند باز هم فایده ای به همراه ندارد و درحالی که بدنه اصلی اجتماع آنان هستند اما درد آنها هیچوقت دیده نمیشود. صدایشان شنیده نمیشود. اگر هم کلامی را برای اعتراض ابراز کنند تمامی طبقات بالاتر جامعه آنان را نادان و احمق خطاب خواهند کرد.
همین دید باعث شده است که در زمان اکران فیلم در سینماها پلیس ضد شورش حضور داشته باشد. تلخی همین موضوع است که باعث محبوبیت بسیار زیاد این اثر هنری شده است. زیرا ما نیز اگر در زندگی خود دقیق تر شویم می توانیم اثری از اتفاقاتی که جوکر را به وجود آورد در زندگی روزمره خود پیدا کنیم.
تحقیراتی که می شنویم، سختی هایی که میکشیم، ناامیدی هایی که در روز با آنها دست و پنجه نرم می کنیم همه و همه در طول زندگی کافیاند تا فردی را از یک انسان قانونمند و آرام تبدیل به یک یاقی و شورشی تبدیل کند. در واقع در این فیلم ما با حقیقتی تلخ رو به رو می شویم که با یک تلنگر سخت به ما یادآوری میکند که همه در درون خود یک جوکر یاقی و شورشی خفته دارند که در صورتی که فشار جامعه از میزان تحمل فرد بیشتر شود راهی به بیرون باز می کند و جامعه را به آتش می کشد.
دیدن این فیلم بخصوص در شرایط حاضر شاید این دید را به مسئولان نیز بدهد که مردم جامعه و بدنه اصلی جامعه درواقع همان قشر فرودستی هستند که در مواقع سختی بیشتری فشار را تحمل میکنند و دیده نمی شوند.
نظر شما درباره این فیلم چیست؟ آیا آن را دیده اید؟ با اتفاقات این فیلم موافق هستید یا مخالف؟